Its Called Katangahan or Something Like That Talaga

Di lingid sa mga taong malalapit sa akin ang angking talento ko sa katangahan. Iba’t-ibang klaseng katangahan tulad ng pagkaligaw (sa tingin ko ilang beses na ko nakapagwento tungkol dito), talento sa pagkaiwan ng mga personal na gamit kung san-san lang (sabi ng mga kaibigan ko madali daw malaman kung nanggaling ako sa isang parte ng bahay nila dahil may bakas daw akong naiiwan, nakakaiwan ako ng mga gamit ko dun hehehe)  at kung anu-ano pa..Eto nga at matapos ng pinamalas kong katangahan sa Cabanatuan City nung isang araw eh heto at may panibagong kasyongahan na naman akong pinairal.

Ilang araw na rin kaming sa attic ng bahay ni lowlah nagstay, may mga dumating na mga aliens kamag-anak from somewhere out there for the holidays.. kaya naman napatapon kami sa attic kung  san may malaki at mahabang sliding doors na nakaharap sa “forest”( sangkaterbang pine trees) na kapag gabi eh talaga naman iskeyrrrrriii ang environment. kaya mega takip ako ng kurtina.. anuverrrr at ang kurtinang ibinigay ni lowlah eh see through.. jusko naman! kaya nag effort to the max ako para patungan ng panibagong kurtina na hindi nakikita ung kaluluwa ng kwarto kasama na rin shempre ung hindi ako makakita ng engkanto na suamsabit-sabit sa pine trees outside. ay napalayo na… so ayun nga.. at sa attic kami nagstay.. yesterday morning, kinailangan kong bumaba para lumamon yata ng almusal.. (hindi ko sureness nakalimutan ko na..) pero bago ako bumaba binuksan ko ng benggalu ung sliding doors kase umaga naman to let fresh air and the sunshine in (oo, may ganung effect) tapos nun bumaba na ko sa kusina at ni-raid ang refrigeration… matapos mabusog muling umakyat.. pagdating sa tapat ng pinto ng attic.. nagulat dahil nakasara ito.. pinihit ang seradura (yes! tangalog!) pinihit muli at isa pa ulit pagpihit.. SYET! hindi ko mabuksan! nalock ang pinto ng attic! natulala ng ilang seconds bago nagsink un ung realization na ang susi nasa loob mismo ng attic, ang may hawak ng duplicate key eh gumorra sa labas at alas payb ng hapon pa ang balik, isama mo pa na ang mga ngelepono, taptap at kung anu-ano pa eh nasa loob din.. at nagsimula na akong magpanic.

Naalala ko binuksan ko ang sliding doors.. aakyatin ko na lang kako, tutal bukas naman ung sliding eklavoo on the other side of the earth.. inupisahan kong umakyat sa hagdanan, pero nang nasa medyo tuktok na ko, pinanginigan ako ng tuhod.. kase…

at nang mabuksan ang pintuan ng attic na nalock.. ninerbyos much ako nung nasa hagdanan ako, kaya i decided to make  a call hanap a friendly neybor who can make akyat hanggang sa other side of the world ng housing galore ni lowlah dear para matapos ang kawindangan ko.. ayun nga at nakahanap naman ako ng aakyat.. kaya after 57 years 30minutes nabuksan na din.. problem solved.. si kuyang na umakyat sa bubungan namin eh pinagmeryenda ko naman ng napakasarap (shempre tangkilikin ang sariling gawa ahihihi)  butterscotch brownies.. after nun kwits-kwits na kami.. “tenkyu and gudbye kuyang” sabi naman ni kuya, ” isabit mo sa leeg mo ung susi para hindi mo maiwan sa loob ng kwarto” lol..

diba, ang tali-talino ko? 😀 pwede na ko awardan! ahihihi